De Historische Kring Hellendoorn - Nijverdal, www.hkhn.nl, vertelt dat uit archeologische vondsten afgeleid kan worden dat er al 3000 voor Chr. sprake moet zijn geweest van vaste woonvormen. Grafheuvels, urnen, scherf- en vuursteenvondsten zijn er opgegraven. Dit laatste duidt er op dat hier al duizenden jaren geleden, jagers en verzamelaars rondtrokken en zich leefgemeenschappen, hier op de Sallandse Heuvelrug, vestigden.
De naam Hellendoorn, toen Hellendre, duikt op in de geschiedenis rond het jaar 1275, omdat de pastoor/vicaris geld had geschonken aan het Bisdom ten behoeve van kruistochten. Het oude kerkje is in Romaanse stijl gebouwd. Op het bord naast het voorportaal las ik dat er ooit op deze plek, eerst een houten kerkgebouwtje had gestaan. De plek lag hoger dan de omgeving, zodat het niet onder water kon lopen als de rivier de Regge buiten haar oevers trad.
Men kan een rondwandeling - GOA PAD - maken langs historische gebouwen, door voetafdrukken in stoeptegels te volgen. Helaas waren sommige richting aangevende stoeptegels onvindbaar en moest ik meerdere keren mijn route corrigeren.
Rond meerdere oude gebouwen en op de oude begraafplaats, nam ik duidelijk krachtige leylijnen waar. Opmerkelijk was dat hier de laatste eeuwen nauwelijks meer sprake moet zijn geweest van enige geomantie of ervaringsoverdracht. Dit is te zien doordat de Oude begraafplaats er verloederd bij ligt. Wel is hier enkele jaren geleden weer een houten Baarhuisje neergezet.
In de Dorpstraat, maar ook op andere plaatsen viel het mij op dat er vele prachtige oude bomen aanwezig waren in Hellendoorn. Dit zegt veel over de energie en leylijnen die het oude dorp rijk is!
Krachtplekken vindt men in Hellendoorn onder andere bij:
- Protestantse kerk 'd Oale Grieze - Dorpstraat 39, Hellendoorn.
Het gebouw rond het jaar 1100 gebouwd, bestaat uit een romaans eenbeukige kerk, gewijd aan Sint Sebastianus. Tevens heeft het een laatgotisch koor met twee zijkapellen en een sacristie uit 1485. De schipmuren zijn tot op driekwart van hun hoogte opgetrokken van oersteen; in elk een met baksteen dichtgezet rond boog poortje. De gewelven, die in 1747 ingestort zijn, zijn bij de restauratie in 1961 in het koor opnieuw aangebracht, het schip heeft een houten spits tongewelf behouden. Het leycentrum bevindt zich op de plek waar de gotische toren staat. Voor de toren werd vroeger recht gesproken (zie foto) en er zijn ook mensen ter dood veroordeeld. Voor de kerstening was hier een heiligdom omzoomd met bloeiende vlierbomen.
- Stroommolen De Hoop - Ninaberlaan 78, Hellendoorn.
1854 - Gebouwd in opdracht van een huisarts. Sinds 1985 weer in gebruik door een ambachtelijke molenaar die graan maalt voor particulieren en bakkers uit de omgeving. - Landhuis Huize De Voordam - Voordamweg 1, Hellendoorn.
Dit landhuis is gebouwd in 1849, op een voormalig terrein van een Kasteel. Op een informatie bord staat dat dit kasteel Den Dam heet en ik kon er niets over terug vinden. - 't Oale Karkhof - Oude Koestraat 22, Hellendoorn.
Een oude begraafplaats waar tussen 1829 en 1897 zo’n 2.500 mensen uit de kerspel Hellendoorn ter aarde zijn besteld. Door een wetsverandering mochten mensen in het begin van de negentiende eeuw niet langer in of rondom de kerk worden begraven. Er moest een nieuwe begraafplaats komen buiten de bebouwde kom, die in Hellendoorn slechts enkele honderden meters van d’ Oale Grieze is verwijderd. Er was echter te weinig geld voor de bouw van de verplichte muur om de begraafplaats. Hellendoorn kreeg hiervoor ontheffing, een aarden wal met jonge eiken volstond. De begraafplaats raakte in verval. Grafstenen en -kelders verdwenen onder het zand. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de grote grafkelder van de familie Van Marle door onderduikers gebruikt. Reden: de Duitsers vonden kerkhoven maar unheimisch. Ik nam waar dat hier de rust nog steeds niet is wedergekeerd en er grafrechten zijn geschonden. Gelukkig probeert men, door er een houten Baarhuisje te plaatsen, de monumentale sfeer alsnog terug te laten keren. Nu hangen er foto's van belangrijke inwoners van Hellendoorn, die hier ooit lagen begraven. Ter info: Een Baarhuisje was van oudsher een huisje waarin een overledene lag opgebaard, als daar thuis geen ruimte voor was.
Reactie plaatsen
Reacties